φαινυλοθειοκαρβαμίδιο

το, Ν

1. χημ. κρυσταλλική ένωση που είτε έχει πικρή γεύση είτε είναι άγευστη ανάλογα με τη γενετική σύσταση τού δοκιμαστή και η οποία χρησιμοποιείται σε μελέτες γενετικής τού ανθρώπου, αλλ. φαινυλοθειουρία

2. φρ. «δοκιμασία γεύσης φαινυλοθειοκαρβαμιδίου»

ανθρωπολ. η γενετικά καθοριζόμενη ικανότητα αντίληψης τής γεύσης τού φαινυλοθειοκαρβαμιδίου και ενός αριθμού συγγενικών προς αυτό ουσιών, που όλες τους φαίνεται ότι έχουν αντιθυρεοειδική δραστηριότητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. phenylthiocarbamide].